Η Μεσαιωνική πόλη

Οι Πύργοι

Οι παλαιότεροι πύργοι, ορθογώνιοι ή στρογγυλοί, μέχρι την εποχή του J. B. de Lastic απέχουν μερικά μέτρα από το τείχος και είναι ανεξάρτητοι, για να μπορούν πάνω στη μάχη να απομονώνονται. Τώρα όμως πρέπει αν αντέχουν στις βολές του πυροβολικού και γι’ αυτό τους στηρίζουν πάνω στο τείχος. Οι πύργοι που βρίσκονται σε σημεία κρίσιμα για την άμυνα επενδύονται εξωτερικά με χαμηλά προτειχίσματα που βγαίνουν μπροστά από την κύρια οχύρωση, μεγαλώνοντας έτσι τον κύκλο δράσης του πυροβολικού τους.Από την εποχή του P. d’ Aubusson, μειώνεται με περίσκεψη ο αριθμός των πυλών της στεριάς που μεταβάλλονται σε πραγματικά προωθημένα οχυρά.

Οι πύργοι ήταν οι εξής: Naillac, των Μύλων, Ιταλίας ή Carretto, Αγ, Αθανασίου, Παναγιάς, Ισπανίας, Αγ. Γεωργίου, Απ. Πέτρου, Αγ. Νικολάου και Τrebuc. Ένας ακόμα πύργος της Guardia, υπήρχε δυτικά, στην αρχή του εσωτερικού τείχους που χώριζε την πόλη σε δύο άνισα μέρη. Πάνω στη βάση του σήμερα ορθώνεται το πυργοειδές Ρολόι της πόλης.

Οι Πύλες

Στη μέση περίπου του τείχους του λιμανιού ανοίγεται η Θαλασσινή πύλη, η ωραιότερη του κάστρου της Ρόδου. Το άνοιγμα της το περιβάλλουν εσωτερικά και εξωτερικά δύο ψηλοί ημικυλινδρικοί πύργοι, σκαρπωτοί στη βάση τους και με πολεμίστρες στην κορυφή τους. Πάνω από το άνοιγμα της, προς τη θάλασσα, διατηρείται μισοκαταστραμμένο το ανάγλυφο της βρεφοκρατούσας παναγιάς που την περιβάλλουν μάλλον ο Αγ. Ιωάννης Πρόδρομος και ο απ. Πέτρος. Από κάτω βρίσκονται τα οικόσημα του Τάγματος, του βασιλικού οίκου της Γαλλίας και του P. D’ Aubusson, με τη χρονολογία 1478.