Τα Μεσαιωνικά Κυνηγετικά Γεράκια Της Ρόδου και η Ιστορία του Τζεμ

Από τον τελευταίο φάκελο προέρχεται η επιστολή του μεγάλου μαγίστρου Pierre D’ Aubusson προς το σουλτάνο Βαγιαζήτ Β’, γραμμένη στις 5 Νοεμβρίου του 1489.
Σ’ αυτή την επιστολή ο D’ Aubusson ευχαριστεί το σουλτάνο Βαγιαζήτ για ένα δώρο επτά αλόγων, που του έστειλε, πέντε για τον ίδιο και δύο για τον ανιψιό του, τον Guy de Blanchefοrt. Σε ανταπόδοση ο μεγάλος μάγιστρος της Ρόδου στέλνει στο σουλτάνο πέντε γεράκια . Ασφαλώς αυτά τα γεράκια ήταν κυνηγητικά.
Το κυνήγι με τη βοήθεια αυτού του αρπακτικού πτηνού χάνεται στην αχλή της προϊστορίας. Αργότερα αναφέρεται από τον Αριστοτέλη, τον Κτησία, τον Πλήνιο και τον Αιλιανό. Γύρω στο 500 μ.Χ. χρονολογείται ένα ψηφιδωτό δάπεδο στο Άργος, όπου μεταξύ των άλλων απεικονίζεται Κυνήγι με γεράκι.
Οι Βυζαντινοί αυτοκράτορες και ευγενείς αγαπούσαν ιδιαίτερα το κυνήγι με τη βοήθεια γερακιών. Στον «Πουλολόγο» ποίημα του 14ου αι., το γεράκι καυχιέται λέγοντας: «(εμέ) που με κρατούσι βασιλείς, ρηγάδες και δεσπότες αυθέντες γουν και θαυμαστοί στα χέρια τους άνω».
Φυσικά όλος ο ισλαμικός κόσμος κυνηγούσε με γεράκια και ένα τμήμα του εξακολουθεί να κυνηγά μ’ αυτό τον τρόπο, στη Σαουδική Αραβία, στη Λιβύη και αλλού. Στη Δυτική Ευρώπη διαδόθηκε αυτό το κυνήγι από τους σταυροφόρους που το γνώρισαν στην Ανατολή.Τα γεράκια τα εκπαίδευαν, τα φρόντιζαν και τα διατηρούσαν σε καλή κατάσταση οι γερακάρηδες, που συνήθως βρίσκονταν στην υπηρεσία των αυτοκρατόρων, των βασιλιάδων, των σουλτάνων και γενικότερα των ευγενών. Υπήρχαν επίσης ειδικά εγχειρίδια τα ιερακοσόφια ή ορνεοσόφια, που αναφέρονταν στην εκπαίδευση, εκτροφή, θεραπεία κ.τ.λ. των γερακιών και έδιναν πληροφορίες για την ποιότητα κάθε είδους γερακιού.
Στο μεσαίωνα ο κυνηγός ήταν συνήθως έφιππος. Συχνά σε βυζαντινούς χειρόγραφους κώδικες απεικονίζεται πεζός. Στο αριστερό του χέρι, στο οποίο φορούσε γάντι από χοντρό δέρμα, στεκόταν το γεράκι. Στα πόδια του πτηνού ήταν δεμένα δερμάτινα λουριά, τυλιγμένα στα δάκτυλα του κυνηγού και το κεφάλι του ήταν καλυμμένο με μια κουκούλα για να μη βλέπει.