Ιστορίες του Φεστιβάλ

Η πορνεία στην Μεσαιωνική Ρόδο

Γνωστός τρόπος διαπόμπευσης ήταν η περιφορά πάνω σε ψωραλέο γάιδαρο, πισαλλειμένο με ακαθαρσίες και καπνιά, όπου ο διαπομπευόμενος καθόταν ανάστροφα κρατώντας την ουρά του γαϊδάρου (από εκεί προήλθε στη Ρόδο και το επίθετο ξανάστροφος). Για την διαπόμπευση ο διαλαλητής απηύθυνε πρόσκληση στο λαό, για συμμετοχή, με ΄αγγελήματα΄ δηλ. με τυμπανοκρουσίες ή με βούκινο - σάλπιγγα ή κέρατο βοδιού - (εξού και η φράση «Γίνηκε Βούκινο»), ενώ χτυπούσαν ταυτόχρονα οι καμπάνες. Επίσης, η διαπόμπευση μπορεί να περιλάμβανε κούρεμα ΄εν χρω, αποσβόλωμα, εμπαιγμό και ΄μουζοστακτοσύναις΄ (πισάλλειμα με στάχτη στο πρόσωπο και με τα δάχτυλα της παλάμης ανοικτά, έτσι που τύφλωναν τον διαπομπευόμενο). Όσο για τις μοιχαλίδες, σε κάποιες περιπτώσεις, χρησιμοποιούταν η pietra vituperis, (πέτρα σε σχήμα κόλουρου κώνου) πάνω στην οποία τοποθετούσαν την berlina, δύο επιμήκη ξύλα με τρεις οπές για τα χέρια και το λαιμό, όπου η διαπομπευόμενη αιχμαλωτιζόταν και υφίστατο αμέτρητους εξευτελισμούς για να καταλήξει τελικά σε κακόφημο σπίτι. Όσον αφορά την ομοφυλοφιλία, τιμωρούνταν με βασανιστήρια, εξευτελισμό και εξορία (Ησαϊας Ρόδου) και στη χειρότερη περίπτωση με αποκοπή του καυλού και θάνατο.

Οι πόρνες του Μεσαίωνα στη Ρόδο, πρέπει να ήταν φτιασιδωμένες και βαμμένες έντονα, με μαλλιά ξέπλεκα και πρόσωπο ακάλυπτο, με προκλητική συμπεριφορά σε δημόσιες εμφανίσεις, φορώντας στολίδια χρυσά και ακριβά ρούχα, αν και σε πολλές περιπτώσεις τους απαγορευόταν να φορούν ότι οι τίμιες γυναίκες και μάλιστα στην Κωνσταντινούπολη και τη Δύση θεσπίστηκε να φορούν ιδιαίτερο ένδυμα που τις διέκρινε από τις υπόλοιπες γυναίκες.

Κλείνοντας, θα έπρεπε να πούμε πως η ροδιακή κοινωνία, με τον τρόπο που έζησε και δραστηριοποιήθηκε, δεν αποτελεί κραυγαλέα περίπτωση ηθικής κατάπτωσης, ούτε το μέγεθος της πορνείας ήταν τέτοιο που να στιγματίζει ολόκληρη την κοινωνία και σίγουρα δεν υπερέβαινε τα όρια άλλων πόλεων της Μεσογείου.